İki seviyeli ajan modeli en verimli yaklaşımdır: birincil ajanlar bağlamı korur, alt ajanlar tek işlevi izole şekilde yerine getirir.
Alt ajanlar saf işlev (stateless) olarak tasarlanmalıdır; aynı girdi aynı çıktıyı üretir, paylaşılan hafıza veya geçmiş olmaz.
Görev ayrıştırmada dikey (sıralı) ve yatay (paralel) bölünme stratejileri uygun şekilde kullanılmalıdır.
İletişim protokolleri yapılandırılmış olmalı: açık amaç, sınırlı bağlam, çıktı formatı ve kısıtlamalar net tanımlanmalıdır.
Ajan uzmanlaşması yetenek, alan veya model bazında yapılmalı, aşırı uzmanlaşmadan kaçınılmalıdır.
En sık kullanılan orkestrasyon desenleri: ardışık işlem hattı, MapReduce, konsensüs ve hiyerarşik delege (ama iki seviyeyi geçmemek faydalı).
Alt ajanlara minimum düzeyde bağlam verilmeli; izole görevlerde seviye 1, gerektiğinde filtrelenmiş bağlam, nadiren pencere bazlı geçmiş kullanılmalıdır.
Hata yönetiminde kademeli düşüş, yeniden deneme stratejileri ve yarım sonuçlarla dönüş ile kullanıcı bilgilendirilmesi uygulanmalıdır.
Performans optimizasyonu için model seçimi, paralel yürütme, önbellekleme ve toplu işleme teknikleri kullanılmalıdır.
İzleme sistemlerinde görev başarı oranı, çıktı kalitesi, performans metrikleri ve hata paternleri takip edilmelidir.
Temel ilkeler: varsayılan olarak stateless, açık sınırlar, hızlı hata tespiti, gözlemlenebilir yürütme ve bileştirilebilir tasarım.
Yaygın tuzaklar: akıllı ajan yanılsaması, durum sızması, derin hiyerarşi, bağlam patlaması ve tek mükemmel ajan beklentisidir.
Get notified when new stories are published for "Hacker News 🇹🇷 Türkçe"