Şizofreni ve uçurum kıyısı uyum modeli

Şizofreni, üreme başarısını düşürmesine rağmen dünya çapında yaklaşık %1 görülme sıklığına sahip evrimsel bir paradokstur.

Uçurum kıyısı uyum fonksiyonu modeli, belirli bilişsel ve sosyal özelliklerin üreme başarısını artırdığını ancak kritik eşik aşıldığında şizofreniye yol açıp ani uyum kaybı yarattığını öne sürer.

Matematiksel modellere göre, şizofreni risk allele’ları çok zayıf bir pozitif seçilim (seçim gradyanı yaklaşık 0,0135) altında tutulur.

Evrimsel tarih boyunca bazı şizofreni risk allele’ları olumlu seçilim, bazıları ise negatif seçilim izleri taşır; bu durum uçurum kıyısı modelinin öngörülerini destekler.

Yüksek poligenik risk skoruna sahip sağlıklı bireyler küçük bir üreme avantajı gösterebilir, ancak şizofreni ortaya çıktığında üreme başarısı yarı yarıya düşer.