Wykonalność misji do Sedny

Rozważono napęd termonuklearny Direct Fusion Drive oparty na reakcji D-3He oraz żagiel słoneczny z napędem przez termiczne odparowanie powłoki.

System DFD o mocy 1,6 MW może dotrzeć do Sedny w około 10 lat, w tym 1,5 roku ciągłego ciągu, umożliwiając wejście na orbitę.

Żagiel słoneczny wsparty asystą grawitacyjną Jowisza osiągnąłby Sednę w około 7 lat, przewidziano jednak jedynie przelot bez wejścia na orbitę.

Analiza misji obejmuje cztery fazy: start, międzyplanetarne przyspieszanie, kołowanie i spotkanie z obiektem.

Oceniono możliwości zabrania ładunku naukowego, dostępność zasilania oraz ograniczenia w komunikacji na dużych odległościach.

Sedna przechodzi przez peryhelium w latach 2075–2076, co wymaga szybkiego startu misji, szczególnie przy konwencjonalnych napędach.